Nieprawdziwe i błahe przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę

Pracodawca wypowiadając pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony zobowiązany jest wskazać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie. Taką przyczynę powinien wskazać w piśmie o wypowiedzeniu. Przy czym zauważyć należy, że wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i przyczyna wypowiedzenia nie musi mieć szczególnej wagi. Pracodawca może np. zasadnie wypowiedzieć taką umowę o pracę, jeżeli zatrudnienie nowego pracownika pozwoli mu osiągnąć lepsze wyniki pracy. Powstaje jednak problem jeśli pracodawca podał w piśmie kilka lub więcej przyczyn wypowiedzenia, a wiele spośród nich jest nieprawdziwych lub jednak zbyt błahych. Kiedy w takiej sytuacji wypowiedzenie będzie uzasadnione? W konsekwencji zaś, kiedy słuszne będzie odwołanie pracownika do sądu pracy o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenie do pracy, ewentualnie o zasądzenie na jego rzecz odszkodowania?

Przyczyna rozwiązania umowy o pracę

Pracodawca zwalniając pracownika z pracy zazwyczaj wskazuje mu tego przyczynę. Ma taki obowiązek, gdy składa oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub oświadczenie o rozwiązaniu bez wypowiedzenia każdego rodzaju umowy o pracę (nie tylko tej na czas nieokreślony). W tych oświadczeniach powinien wskazać powód swojej decyzji. Ponadto pracodawca zobowiązany jest podać prawdziwą, konkretną i zrozumiałą dla pracownika przyczynę rozwiązania umowy o pracę. Przy czym, jeśli wskaże ją w takim oświadczeniu nieprecyzyjnie, wystarczające będzie, gdy w połączeniu z pozostałymi informacjami przekazanymi pracownikowi do tego czasu w inny sposób, przyczyna ta będzie już dostatecznie konkretna i zrozumiała. Wskazanie, sprecyzowanie i termin podania przyczyny zwolnienia mają zaś istotny wpływ na przebieg procesu i treść wyroku sądu pracy w przypadku, gdy pracownik złoży odwołanie.

Wysokość alimentów, a osobista opieka nad dzieckiem drugiego z rodziców

Wiele osób wie, że kwota alimentów zależy od: 1) usprawiedliwionych potrzeb dziecka, a więc przede wszystkim od wysokości wydatków na zaspokojenie takich jego potrzeb, 2) możliwości zarobkowych i majątkowych obojga rodziców, tj. od dochodów, które mogą oni osiągnąć z pracy oraz od wielkości ich majątków. Dziecko ma bowiem prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Ponadto wykonanie przez rodzica obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać również na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie, tj. na osobistej opiece nad dzieckiem i własnej pracy na jego rzecz poprzez np. pielęgnowanie, przygotowanie posiłków, pomoc w nauce itd. W ten sposób np. jeden z rodziców możne nawet w całości spełniać swój obowiązek alimentacyjny i wówczas nie będzie ponosił on żadnych kosztów utrzymania lub wychowania dziecka. Drugi zaś z rodziców będzie pokrywał te koszty w całości. Jednakże poprzez takie osobiste starania o dziecko można spełniać swój obowiązek alimentacyjny tylko w części i jeszcze dodatkowo ponosić część tego typu kosztów. Mniej powszechna jest natomiast wiedza, kiedy w powyższy sposób wypełnia się w całości, a kiedy w części, obowiązek alimentacyjny wobec dziecka.

Z prędkością ponad 100 km/h na obszarze zabudowanym

Kierowanie pojazdem na obszarze zabudowanym z prędkością przekraczającą dopuszczalną o więcej niż 50 km/h (a więc najczęściej ponad 100 km/h w ciągu dnia lub ponad 110 km/h w nocy) stanowiło jeszcze dwa lata temu wykroczenie drogowe zagrożone tylko karą grzywny. Jednak 18 maja 2015 r. zmieniły się przepisy i od tej pory kierowca, który popełnia takie wykroczenie podlega dodatkowo odpowiedzialności administracyjnej, która przewiduje zatrzymanie prawa jazdy. Poniżej kilka słów o zatrzymaniu prawa jazdy w takich przypadkach.

Mediacja w sprawach rodzinnych – coś co warto spróbować

Nie zawsze małżonkowie, byli małżonkowie, czy rodzice dziecka są w stanie porozumieć się między sobą. Jeśli spór dotyczy ważnej dla nich sprawy, to jego zakończenie z reguły widzą już tylko przed sądem. Często nie uważają to za rozwiązanie dobre, ale nie znają innej drogi. Natomiast szczególnie w sprawach rodzinnych warto spróbować mediacji.

Zachowek – mniej znane przypadki nabycia roszczenia o jego zapłatę

Powszechnie sądzi się, że roszczenie o zapłatę zachowku przysługuje członkom najbliższej rodziny spadkodawcy tylko wtedy, gdy zostaną pominięci w testamencie i istnieje majątek spadkowy, który umożliwia jego zapłatę. Jednak pogląd taki pomija istotne przypadki, kiedy roszczenie to również przysługuje.

Wspólny kredyt po rozwodzie

Złośliwi twierdzą, że po wielu latach małżeństwa najsilniejszą więzią łączącą małżonków staje się wspólnie zaciągnięty kredyt bankowy. Taki kredyt często jeszcze długo po rozwodzie uzależnia od siebie byłych małżonków. Istnieją jednak możliwości, aby kredyt zaciągnięty wspólnie w czasie małżeństwa, nie obciążał już solidarnie osób rozwiedzionych. Dzisiejszy wpis dotyczy właśnie takich możliwości.