Kierowanie
pojazdem na obszarze zabudowanym z prędkością przekraczającą
dopuszczalną o więcej niż 50 km/h (a więc najczęściej ponad 100
km/h w ciągu dnia lub ponad 110 km/h w nocy) stanowiło jeszcze dwa
lata temu wykroczenie drogowe zagrożone tylko karą grzywny. Jednak
18 maja 2015 r. zmieniły się przepisy i od tej pory kierowca, który
popełnia takie wykroczenie podlega dodatkowo odpowiedzialności
administracyjnej, która przewiduje zatrzymanie prawa jazdy. Poniżej
kilka słów o zatrzymaniu prawa jazdy w takich przypadkach.
Jeśli
policja ujawni kierowanie pojazdem z taką prędkością na obszarze
zabudowanym zatrzymuje kierowcy prawo jazdy. Następnie przekazuje je
właściwemu staroście. Ten zaś wydaje decyzję administracyjną o
zatrzymaniu prawa jazdy na okres trzech miesięcy. Starosta nadaje
tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W przypadku, gdy
policja wcześniej nie zatrzymała prawa jazdy, ponieważ np.
popełniając wykroczenie kierowca nie posiadał przy sobie tego
dokumentu, starosta dodatkowo zobowiązuje do jego zwrotu. Przy czym
i tak okres zatrzymania prawa jazdy liczy się od dnia faktycznego
przekazania tego dokumentu przez kierowcę.
Kierowca,
który mimo zatrzymanie prawa jazdy przez policję lub wydania
powyższej decyzji przez starostę, zdecyduje się kierować pojazdem
silnikowym, a zostanie to ujawnione, poniesie odpowiedzialność za
następne wykroczenie (w tym czasie kieruje bowiem bez uprawnień),
ale także starosta przedłuży mu okres zatrzymania prawa jazdy do
sześciu miesięcy. Natomiast dalsze kierowanie pojazdem silnikowym w
tym przedłużonym już okresie spowoduje, że starosta wyda decyzję
o cofnięciu w ogóle uprawnień do kierowania pojazdami.
Zaznaczyć
jeszcze należy, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia z dnia
11 października 2016 r. (K 24/15) orzekł, że omawiane
przepisy są niezgodne z konstytucją tylko w takim zakresie,
w jakim nie przewidują sytuacji
usprawiedliwiających ze względu na stan wyższej konieczności.
Chodzi o takie okoliczności usprawiedliwiające szybką jazdę jak
potrzeba ratowania życia i zdrowia, np.: przewożenie do szpitala
osoby chorej w stanie zagrożenia życia, czy przejazd lekarza do
takiej osoby lub przewożenie do szpitala kobiety ciężarnej z
rozpoczętą akcją porodową.
Powyższe
kwestie regulują: art. 102, 103 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o
kierujących pojazdami; art. 135, 136 Prawa o ruchu drogowym; art.
92a, art. 94 kodeksu wykroczeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz